Legira

Legira

Na początek chciałem powitac wszyskich serdecznie. Nazywaja mnie Legira ale dla przyjaciul Legi. Pochodze z bardzo males wsi ktora nawet nie miala nazwy. Jestem synem młynaża. Moja budowa ma wiele do doskonalości <usmiecha sie> jestem dosc wysoki ale za to bardzo slaby. Mam rudawe wlosy dzieki czemu mnie łatwo rozpoznac. Jestem spokojny z natury i musiał by ktoś naprawde zaleś mi za skure żeby mnie zdenerwowac. Ale za to potwory tepie ze wszyskich sił jakie mam i będę to robił do końca moich dni. <spoglada na kufel z piwem>

Moja historia. <zastanawia się> Tak to zaczeło sie 13 lat temu. Puznym wieczorem gdy w wiosce juz prawie wszyscy spali a ja jeszcze sie włuczyłem po lasie <usmiecha się> własnie wtedy najechali nas zbuje wycieli całą wioske nikogo nie zostawili przy zyciu. <spuszcza głowe> Gdy wrucilem z lasu zastalem tylko zgliszcza moja cała rodzina nie żyła. Przez pare dni nic nie jadłem i nie piłem.<milknie na chwile> Tak w tedy to po paru dniach przechodził tamtendy moj przyszły nauczyciel. Wzioł mnie pod swoja opiekę wedrowałem z nim przez pare nastepne pare lat. Nauczył mnie wszyskiego co umiał o walce. A rok temu w tawernie "Pod zdechłym szczurem" dał mi miecz i zbroje po czym powiedział że tu nasze drogi sie rozchodzą. Więcej go nie zobaczyłem. Wędrowałem po kraju aż pewnego dnia przepłynełem na wyspe na ktorej spodkałem Thivialla i przystąpiłem do bractwa. Oczywiście przed spodkaniem Thivialla miałem wiele przygud ale to nie czas by wam je opowiadać.<Tu podnosi głowe i się usmiecha>

To juz wszysko co miałem wam do powiedzenia o mnie.<Pociąga głeboki łuk piwa z kufla>

Thiviall

Zapomniałeś o manii różnorodności <mruga> Trzeba Wam bowiem wiedzieć, iż Legira ciągle pragnie różnorodności ras i profesji posród członków bractwa...Ba, nawet jest to jego oczekiwaniem wobec klanu <uśmiecha się>

A tak prócz tego...To witamy ciepło przyszłego paladyna <uśmiecha się> Obyś czuł się tu jak najlepiej.